تاریخ آیینه ای است که انسان در آن عبرت های بی شماری را می تواند مشاهده کند . همانگونه که می تواند مدرسه ای باشد که از آن درس های بسیاری می توان آموخت . از تاریخ می توان چراغی فرا راه آینده ساخت و نقشه زندگی خود را براساس آن ترسیم نمود چرا که حوادث در کلیت خود در تاریخ تکرار می شود از این رو در شرایط یکسان نتایج  مشابه به بار خواهد آورد . از این رو دانستن و فهم تاریخ برای انسان هااهمیت بسیار دارد  . قرآن کریم نیز به منظور  پند آموزی از تاریخ ، به انسان ها سفارش نموده است تا به مطالعه سرگذشت و سرنوشت پیشینیان همت بگمارند و در تاریخ به تأمل و تدبر پرداخته و  از آن برای خود پلی بسوی سعادت و نیکبختی بسازند . از سیه  روزی تیره بختان عبرت گرفته بسوی سرنوشت مقرون با خوشبختی و آرامش ابدی گام بردارند .

به دلیل تأثیر گذشته ها بر آینده و تاریخ بر آتیه است که قدرت های طاغوتی نیز برای در همیشه تاریخ مطالعه سرگذشت ملت ها را سرلوحه کار خود قرار می دادند و امروز قدرت های استعماری از طریق سرمایه گذاری بر تاریخ شناسی جوامع دیگر ، راهی بسوی استعمار و استثمار آن ها جستجو می کنند. بدین جهت آن ها به هرملتی که چشم طمع ببندند ابتدا تاریخ آن ملت را به خوبی مطالعه و از این طریق راه  نفوذ بر آن ها را پیدا می کنند.

اگر ملت ها نیز به تاریخ اهمیت داده و آن را بخوبی شناخته و تحلیل کنند می توانند از آن درس های فراوان برای خنثی کردن نقشه استعمارگران و زور گویان و برای مبارزه با آن ها سود جویند و نقات قوت و ضعف مستکبران را با استفاده از تاریخ پیدا و شیوه مبارزه خود را بر اساس آن تنظیم نمایند یا با عبرت گیری از سرنوشت ملت هایی که در تاریخ شکوفایی و تمدن خویش را از دست داده و دچار انحطاط گشته اند، از فروپاشی فرهنگ و تمدن خویش جلوگیری کنند.